Ikiye Bölünen Vikont

Italo Calvino, Atalarimiz üclemesinin ilk kitabi Ikiye Bölünen Vikontu bir söylesisinde dile getirdigi gibi, 1952 yilinda oyun olsun diye yazmaya baslamistirIkiye Bölünen Vikontu yazmaya basladigimda, öncelikle eglenceli bir hikaye yazmak istiyordum, hem kendim egleneyim diye hem de mümkünse baskalari eglensin diye Aklimda ortadan ikiye bicilmis bir adam imgesi vardi; bu ikiye bicilmis adam konusunun, insanin bölünmüslügünün anlamli bir konu olacagini, cagdas bir anlami olacagini düsündüm Hepimiz bir bicimde kendimizi tamamlanmamis hissediyoruz, hepimiz bir yanimizla kendimizi gerceklestiriyoruz, öteki yanimizla degil.Savastan dönen ve savas sirasinda bedeni ikiye bölünen Vikont Medardonun tuhaf hikayesi yegeninin agzindan anlatiliyor. Vikontun bedeninin bir yarisinda iyi, diger yarisinda kötü kisiligin uc noktalari yasamaktadir ve bunlarin tekrar bir araya gelmesi olanaksiz görünmektedir.Ikiye Bölünen Vikont, ilk kez her yastan okura hitap eden bu resimli baskisiyla Türkcede...Tadimlik1. BölümTürklerle savas vardi. Dayim, Terralbali Medardo vikontu Bohemya Ovasinda Hiristiyanlarin ordugahina dogru at sürüyordu. Pesinden de emir eri Curzio gidiyordu.Leylekler alcaktan ucuyor, beyaz sürüler olusturarak, donuk, dingin havayi yariyorlardi. Niye bu kadar cok leylek var diye sordu Medardo, Curzioya. Nereye gidiyorlarSavasa katilmis olan komsu dükleri hosnut etmek icin henüz gönüllü yazilmis olan dayim, daha acemiydi. Hiristiyanlarin elindeki son kaleden bir atla, bir emir eri saglamis, Imparatorun karargahina gidiyordu.Savas alanina gidiyorlar, diye kestirip atti emir eri. Yol boyunca bize eslik edecekler.Vikont Medardo, o yörede ucan leylek görmenin iyiye isaret oldugunu ögrenmisti, leylek gördügü icin sevinmeye calisiyordu. Ama elinde olmadan, kaygili hissediyordu kendini.Bu cöp bacakli kuslari savas alanina ceken ne acaba, Curzio diye sordu.Kitlik tarlalari perisan ettikten, kuraklik irmaklari kuruttuktan bu yana, diye karsilik verdi emir eri, artik onlar da insan eti yiyorlar. Ölülerin bulundugu yerlerde kargalarla akbabalarin yerini leylekler, turnalar, flemankuslari aldi.