Aforizmalar

Kafesin teki bir kus aramaya cikti, adamin biri anlasilmayi her seyden cok istedi. Yazdi, sildi, yine yazdi, yine sildi. Nasil özgürlüge kavustururdu baska türlü yüreginden, zihninden kopup gelen hisleri, düsünceleri Küskün bir cocuk, yalniz bir adam, kalbi kirik bir gencti. Hem anlasilmayi istedi hem de kendini hic var olmamiscasina yok etmeyi. Derdi hem icini dökmekti hem döktüklerinden uzaklasmak. Yazdiklari, icindekilerin esaretinden kurtulan bir adamin kirdigi zincirleriydi. Franz Kafka, koskoca bir hiclikten, kendi hicliginden bahsedip yepyeni, dopdolu dünyalar yaratti. Ve okuyanlari bu dünyalar icinden gecirip onlara sancilarla dolu zihninin ve ömrünün ayak izlerini takip ettirdi. Hicbir kiymeti olmadigini düsündügünden belki de yer isgal etmeyi pek sevmedi su hayatta.Ondandir, Iki ayaginin kapladigi yerden daha büyügüne basamayacagini kavramaktir saadet, demesi Aforizmalarda.