Yabanci

Richard Sennettin düsünce hayati insanlarin sehirlerde nasil yasadiklarini arastirmakla gecmistir. Bu kitapta bir araya getirdigi iki denemede kendi dönemlerinde dünyanin en büyük iki sehri olan Venedik ve Parisi ziyaret ederek sürgünlerin hem cografi hem de manevi mekan icindeki durumu üzerine düsünüyor. Ilk bölümde Rönesans dönemi Venedikinde devletin dayattigi yabancilik statüsünün zengin bir topluluk kimligine tercüme edildigi Yahudi gettosunu ele aliyor. Ikinci bölümde ise siyasi sürgünlerin toplandigi on dokuzuncu yüzyil Parisinde yerinden olma deneyiminin sehrin kültürüne nasil sizdigini ressam Manet ve Rus yazar Herzenin günlük notlari üzerinden anlatiyor.Son derece carpici siyasi saptamalar ve kültürel gözlemlerle dolu bu kücük kitabin, özellikle antropolojik bir fenomen olarak milliyet ve milliyetcilik hakkinda söyledikleri uzun bir tartismayi hak ediyor.