Tezkiretül Evliya

Feridüddin Attarin yegane mensur eseri olup H. 617 yilinda, sehid edilmesinden bir sene evvel telif edilmistir. Tezkire, iyi seyleri anmaya ve güzel seyleri yad etmeye vesile olan sey demektir. Bu itibarla, arzu edilen seyin unutulmayip hatirlanmasini temin etme maksadiyla, parmaga baglanan iplige tezkire denilmektedir. Velilerin veciz ve irsad edici sözlerinin, örnek teskil eden hal ve hareketlerinin yad edilip önce Allahin, sonra peygamberlerin, velilerin ve ahiret ahvalinin zikredilmesine vasita olan hususlara da tezkire denilmistir. Bu itibarla Kurana da tezkire denilmistir. Cünkü ayni seyleri hatirlatip muteyakkiz olmayi temin etmektedir. 69 velinin kissa ve kerametlerinin anlatildigi bu klasik eser, okuyucuyu farkli alemlere götürmekte ve gönül seyahatine cikarmaktir.