PSYCHOANALYTISCHE PATHOLOGIE

De psychoanalyse wordt in deze 21ste eeuw ingevoegd in een scenario dat volledig vruchtbaar is door de diversiteit van de identificatie en door de manieren van resonantie en de meervoudige relaties van de collectiviteit, zowel met betrekking tot de dynamische fenomenen van de globalisering als de huidige dissonanten en voorstellen voor de constitutie van subjecten, de geschiedenis, symbolisch en een denkbeeldig die gedenkwaardig heeft gered van een herstelde aaneenschakeling van de oeroude orde. Zijn functie is het mogelijk maken van een voorstel dat de observatie, diagnose en interventie en de primaire zorg van het subjectieve bereikt. In deze oriëntatie is het het werk van de analist om het constitutieve proces van de semiologie van stoornissen en andere psychopathologische tekens en symptomen te begrijpen, en ook hoe deze hele georganiseerde set fysiologisch wordt waargenomen. De bijdrage van dit onderzoek is in de psychopathologische actie met betrekking tot de fundamenten van dynamische, beschrijvende, existentiële, socioculturele, biologische, operationeel-pragmatische, medische, categorische, gedragsmatige, dimensionale, fundamentele en psychoanalytische analyse, en, in het licht van de nosologie, nosografie en hun respectieve objecten van studie, om het onderwerp geraakt door de symbolische en geknepen door de geschiedenis uit te barsten.