PERSJO! NIE¿MIERTELNA PERSJO!

Dedykowane wolno¿ci. Zarówno jednostkowej jak i narodów. Cylinder Cyrusa jest w jakiej¿ mierze prapocz¿tkiem d¿¿enia do ustanowienia sprawiedliwego urz¿dzenia i godziwego miejsca cz¿owieka jako jednostki, jak i s¿abszych narodów w takim urz¿dzeniu. Taka by¿a w jakim¿ sensie staro¿ytna Persja za czasów pierwszych w¿adców z dynastii Achemenidów... Z pie¿ni trubadura perskiego: Persjo! Persjo! Czy s¿yszysz dumne serce bij¿ce w miarowych rytmach? Twoje serce, Persjo! W dzwonach wieczno¿ci! Dzwonach twej wielko¿ci! Na ziemiach twoich, jak d¿ugie i szerokie! Na twoich niebosk¿onach! Serce co jednoczy imperium, co jak urna w cylindrze Cyrusa, na wieki! Zapytaj w Babilonii, podró¿niku mi¿y a b¿dziesz mial odpowied¿ Zapytaj w Pasargadach i w Persepolis, zapytaj gdziekolwiek indziej Wsz¿dzie jednaka odpowied¿, wokó¿ kielicha i z¿otej korony perskiej Dum¿ spowita co jak lot orla, w przestworza, do tronu Ahury Mazdy! Persjo! Persjo! Pie¿¿ ta tak g¿adka, delikatna jak päacowe welony Na dworze samego króla królów, jänie wielmo¿nego szachinszacha Niech¿e b¿ogos¿awiony ludami i narodami wiernie mu s¿u¿¿cymi Jeste¿ Persjo w cäo¿ci jedno¿ci¿ z królem królów i swoimi narodami. Ach! Persjo! Persjo! Spójrz na siebie z ob¿oków królestwa niebieskiego Do twarzy ci w monarszym p¿aszczu, gwiädzistym jak gwiazdy na niebie.