Palas Pandiras

Telefonu elime alip en dipteki odaya kostum. Boguk, bulanik bir ses geldi önce kulagima,annemin uzun zamandir duymadigim sesi. Bogazini temizledi bir süre, sonra uzun bir sessizlik.Sabirla bekledim. Ben, dedi, ister miydim bu kadar yasamayi. Kücük öksürükler, sonra birkagit hisirtisi. Hecelemeler. Sanirim elinde bir gazete parcasi var.Palas Pandiras, kimi zaman takintilarin, kimi zaman da hatiralarin yorgun düsürdügükahramanlarla dolu. Öyküler, okuyucuyu hayal dünyasinin sinirlarinda degil, gercek hayatinsokaklarinda gezdiriyor. Sicacik evlere misafir ediyor. Iceriye girdiginizde yabancilikcekmiyorsunuz. Cünkü o evlerde, yüzlerini görür görmez mutlaka bir yerden tanidiginizkarakterler yasiyor.