Korku ve Titreme

Kierkegaardin Ibrahim ile Ishakin öyküsünü diyalektik lirik bir dille yeniden yazdigi Korku ve Titremesi, felsefesinin özünü kavramak icin bicilmis kaftan. Kierkegaardin düsüncesinin temelini olusturan, kendi icinde diyalektik bir sira izleyen üc asamali varolus anlayisini -etik, estetik ve dinsel varolus asamalarini- adim adim izleyip özümseyebilecegimiz bir felsefe metni bu. Kierkegaard icin inanc insanin mutlaka gerceklestirmesi gereken bir varolus ödevidir; cünkü ancak inanc temelinde bireyin tam anlamiyla kendisi olarak yasayabilmesi olanaklidir. Böyle bir kendilik, Tanrinin ebediyet olarak degerlendirecegi bir yasam yapitidir; cünkü en büyük yapit, kayitsiz sartsiz inanc üzerine kurulmus yasamdir.Simdi niyetim, imanin ne müthis bir paradoks oldugunun görülmesi icin, Ibrahimin öyküsünden, icinde barindirdigi diyalektik sonuclari cikarip sermek ve bunlari meseleler biciminde ifade etmek. Öyle bir paradoks ki bir cinayeti Tanriyi memnun kilan kutsal bir eyleme dönüstürebiliyor. Öyle bir paradoks ki hicbir düsüncenin kavrayamayacagi sekilde Ishaki Ibrahime geri veriyor. Cünkü imanin basladigi yer, düsünmenin terk ettigi yerdir.