Kaledibi Sokagi

Bilgin Adalinin ilkokula baslamadan önce Antalyayagöctükleri iki yili anlattigi Kaledibi Sokagi sicacik bir aile vebüyüme hikayesi aslinda. 1949-1950 yillarina odaklanankitap, ileride yazar olacak bir cocugun gözünden hayata dairgözlemlerini paylasirken, o dönemin cocukluguna da aynatutuyor. Yer yer hüzünlü, yer yer güldüren, bir soluktaokunacak bir metin.Kaledibi Sokak, bir sirasi eski evlerden, bir sirasi üc adamboyunda taslardan örülmüs bir setten -eski bir kale duvariydi buset- olusan daracik bir sokakti. Sokagin alt yanina dizili evlerinduvarlarinin dibinde, Antalyanin en sicak gününde bile serinsuyun hos bir siriltiyla aktigi kücücük bir ark uzanirdi. Hemen herevin önünde kücük bir bahce ya da avlu vardi. Avlulardakihavuzlar bu arktan gelen suyla doldurulurdu. Kullanma suyu, busudan saglanirdi.Kücük tahta parcalarinibu arktaki suda kayik niyetineyüzdürdügümü gören bitisik komsumuz Ahmet Kaptanin ortancaoglu Nuri, bir gün bana cam kabugundan bir kayik yapti.Ortasinda diregi, direge bagli bir bez parcasindan yelkeni, diregintepesinde kücücük bir bayragi bile vardi. Arkin suyu icinde camkabugundan teknemi yönlendirirken, kendimi gercek bir kaptangibi hissederdim.