Şehzade Zevceleri. Osmanlı Hanedanı Gelinleri 1850 - 1923
- Editore:
Grin Publishing
- EAN:
9783668300316
- ISBN:
3668300313
- Pagine:
- 24
- Formato:
- Paperback
- Lingua:
- Tedesco
Descrizione Şehzade Zevceleri. Osmanlı Hanedanı Gelinleri 1850 - 1923
Research Paper (postgraduate) from the year 2016 in the subject Cultural Studies - Near Eastern Studies, grade: 1,5, LMU Munich, language: Turkish, abstract: En son Belge ve Bilgiller dörultusunda, Osmanl¿ Hanedan¿na mensup ¿ehzadelerin 1850 ve 1923 y¿llar¿ aras¿nda evlendikleri han¿mlara dair bir arät¿rmad¿r. Bu çal¿¿mada, Sultan Abdülmecid, Sultan Abdülaziz, Sultan V. Murad, Sultan II. Abdülhamid ve Sultan V. Mehmed Re¿ad'¿n Gelinlerinin kimlik ve aileleri ile ilgili bilgiler bulunmaktad¿r. ¿ehzade Zevceleri hakk¿nda ¿imdiye kadar yay¿mlanm¿¿ en detayl¿ arät¿rmad¿r. Osmanl¿ ¿mparatorlu¿unda ¿ehzâdelerin nikâhlanmalar¿ I. Ahmed dönemine kadar görülmektedir. Ama I. Ahmed (Saltanat¿: 1603 ¿ 1617) kendi karde¿i Mustafäy¿ Karde¿ Katli Kanunu uyar¿nca idam ettirmedi¿inden ¿im¿irlik Sistemi hayata geçmi¿ oldu. Art¿k ¿ehzâdelerin çocuk sahibi olmalar¿ yasaklanm¿¿t¿ ve bu durum II. Mahmud dönemine kadar devam etmi¿tir. Tanzimat devrinde Osmanl¿¿n¿n Avrupäya yak¿nläma Politikas¿ yüzünden ¿ehzadelerinde gene çocuk sahibi olmalar¿na müsaade edildi. Bu tarihten itibaren Osmanöullar¿ çöalmaya bälad¿ ve 1924 y¿l¿nda sürgüne gönderilmelerinde Hanedan mensubu olarak 150 ki¿i vard¿. Sultan I. Ahmed döneminden önce ¿ehzadelerin evlenmelerine Sancäa ç¿kmalar¿ndan sonra müsaade ediliyordu. Tanzimatta ise bütün engeller kald¿r¿lm¿¿t¿r. ¿kinci Me¿rutiyet döneminde ¿ehzadeler Hanedan Konseyi¿nin onay¿ üzerine evlenebilirlerdi. Bu dönemde Hanedan Konseyine kar¿¿ gelip evlenen ¿ehzadelerden özellikle Abdülkadir Efendi dikkat çekmektedir. Hanedan¿¿n¿n sürgün y¿llar¿nda Halife Abdülmecid Efendi taraf¿ndan tan¿nmayan izdivaclarda olmu¿tur. Hanedan Konseyi ve Halife¿nin tan¿mad¿¿¿ bu izdivaclardan dünyaya gelen çocuklar resmii olarak Hanedan Mensubu kabul edilmemi¿lerdir. Osmanöullar¿nda I. Süleyman devrine kadar Cariye ili¿kileri pek görülmemektedir, ama I. Süleyman¿dan sonra Padi¿ahlar¿n Cariye ili¿kileri çöalm¿¿t¿r ve 19. YY kadar devam etmi¿tir. Tanzimattan sonra Osmanöullar¿nda tekrar nikâh ile evlenme yayg¿nlämaya bälad¿. ¿kinci Me¿rutiyet döneminde Cariyelik kanunen ilga edildi¿inden art¿k resmii evlilikler mecburi olmu¿tu. Bir kaç istisna d¿¿¿nda bütün ¿ehzadelerin birden fazla zevceleri vard¿ ve böanmalarda oluyordu. Özellikle ¿kinci Me¿rutiyet döneminde ¿ehzadelerin böanmalar¿ yöunläm¿¿t¿r. ¿ehzade zevceleri genelde Kafkas kökenli idi. ¿kinci Me¿rutiyet devrinde ¿mparatorlu¿un yüksek ailelerine mensup Han¿mlarla evlenmeler bälam¿¿t¿r. Osmanöullar¿n¿n sürgüne gönderilmelerinden sonra Kafkasyal¿ han¿mlarla evlenmeler son buldu.
